ضرغامی از خصوصی شدن میراث تاریخی دفاع میکرد و مدافع تغییر در حریم تعیینشده آثار تاریخی بود. تاحدی که در مصاحبهای گفت کشاورزی به خاطر مقبره کوروش در پاسارگاد نمیتواند در کنار خانهاش طویله بسازد. به نظر میرسید که ضرغامی بیش از آنکه وزیر میراث فرهنگی باشد در پی جلب محبوبیت از طریق سفر به نقاط مختلف و رفتارهای پوپولیستی بود.
حالا اما مسعود پزشکیان، رئیس دولت چهاردهم، «سیدرضا صالحی امیری»، را برای وزارتخانه میراث فرهنگی، صنایعدستی و گردشگری به مجلس معرفی کرده است. کسی که مدافعانش میگویند سابقه مدیریت فرهنگی دارد. صالحی امیری که متولد ۱۳۴۰ در بابل است، در دولت اول روحانی در سال ۱۳۹۲ از سوی رئیسجمهور بهعنوان رئیس سازمان اسناد و کتابخانه ملی منصوب شد. سال ۹۵ پس از استعفای وزیر ارشاد برای یک سال به وزارت فرهنگ و ارشاد رسید و در دولت دوم روحانی نیز به عنوان رییس کمیته ملی المپیک انتخاب شد.
مخالفان صالحی امیری اما از خاستگاه امنیتی و اطلاعاتی او میگویند و معتقد هستند که او در حوزههای مختلف برای دورههای کوتاهی مدیر بوده و عملکرد قابلقبولی نیز نداشته است. موافقان و مخالفان او در مجلس نیز تقریبا برابر هستند و او رای مخالف کمیسیون فرهنگی و رای موافق کمیسیون صنایع را به دست آورده که حاکی از همین تشتت آراست.
«روزنامه اینترنتی فراز» در رابطه گزینه پیشنهادی وزرت میراث فرهنگی و چالشهای پیش روی این وزارتخانه با «سیدمحمد بهشتی شیرازی»، اولین رییس سازمان میراثفرهنگی و گردشگری گفتوگو کرده است. مشروح این گفتوگو را در ادامه میخوانید.
سیدمحمد بهشتی شیرازی میگوید: «آقای صالحی امیری در طول سالهایی که رئیس کتابخانه ملی بودند تا زمانی که وزیر ارشاد و ریاست کمیته المپیک را بهعهده داشتند، یک مدیر فرهنگی بودند. در کشور ما تعداد مدیرانی که دارای سابقه و مدیریت فرهنگی باشند خیلی زیاد نیست و به تعداد انگشتان دست نمیرسد. در حقیقت وزارت میراثفرهنگی، صنایع دستی و گردشگری، بیش از هرچیزی یک وزارتخانه فرهنگی است و به یک چهره فرهنگی نیاز دارد. در بین تمام کسانی که برای وزارتخانه مطرح بودند فارغ از افراد شایسته دیگر، آقای صالحی امیری یکی از شایستهترین افراد بود. ما میتوانیم امیدوار باشیم به اینکه وزارت میراث از یک مدیر فرهنگی برخوردار و مشکلات این دستگاه رفع شود؛ امیدوار به اینکه کسی با ذوق فرهنگی تشخیص دهد این وزارتخانه یک دستگاه تخصصی است و مشکل آن با یک مدیر سیاسی حل نمیشود».
او ادامه میدهد: «آقای صالحی امیری باید تنها به این نکته توجه کند که این دستگاه تخصصی است، یعنی مدیرانش چه در ستاد مرکزی و چه در ستاد استانها، باید افرادی صاحب تخصص باشند و فهم اینکه میراثفرهنگی، گردشگری و صنایع دستی چیست را داشته باشند. در حال حاضر اکثر مدیران کل ما در سطح کشور، فاقد این چنین تشخیصی هستند. آنها عمدتا طی یک توافق بین نماینده و استاندار و بدون داشتن سابقه تخصصی، تعیین شدهاند. ما از وزیر توقع نداریم که در همه امور متخصص باشد اما باید شنونده خوبی نسبت به اظهارنظرها و نظرات کارشناسی متخصصین خبره هر حوزه باشد».
بهشتی شیرازی میگوید: «حدود بیست سال از ادغام سه حوزه فرهنگی میراث فرهنگی، گردشگری و صنایعدستی میگذرد. بهنظر من این بیست سال برای اینکه ما متوجه شویم این ادغام کار بسیار غلطی بود، کفایت میکند، زیرا به هر سه دستگاه صدمه وارد شده است. در واقع یکی از کارهای مهمی که آقای صالحی امیری باید انجام دهند، تفکیک این سه حوزه است. این حوزهها باید تبدیل به سه سازمان مستقل، زیر نظر وزارت میراثفرهنگی، صنایع دستی و گردشگری شود. این سازمان از لحاظ بنیه کارشناسی دارای ضعف بسیار زیادی است. مدیران بسیار زیادی از آغاز ادغام تا به امروز آمدهاند و رفتهاند. هربار با آمدن هر رئیس یا وزیر، افراد غیرمتخصص زیادی آمده و پس از رفتن آن رئیس، همچنان در آن پست ماندهاند. این یعنی سازمان از افراد غیرمتخصص انباشه شده است. این وزارتخانه باید از یک دستگاه خالی از تخصص، به دستگاهی برخوردار از متخصصین توانمند تبدیل شود. البته اینکار مستلزم همکاری دستگاههای دیگر و از آن مهمتر، همت وزیر آتی است».
او در رابطه با وزیر میراثفرهنگی دولت سیزدهم میگوید: «به آقای ضرغامی خسته نباشید میگوییم. ایشان قرار نیست روند کارشان را ادامه دهند که ما موافق یا مخالف او باشیم، به همین خاطر به ایشان خسته نباشید میگوییم. کار ایشان تمام شده و تا آخر هفته بیشتر وزیر نیستند. اما نباید فقط این دوره را نگاه کرد. این سازمان در طول این بیست سال از بابت اینکه به آن نگاه غیرتخصصی شده و یک ادغام بیربط در آن اتفاق افتاده، خسارت دیده است. این ضایعات هم بر عهده یک نفر نیست».
در چنین شرایطی به نظر میرسد که مدیریت وزارتخانه بزرگ میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی چالشها و پیچدیگیهای بسیاری دارد. آیا صالحی امیری در صورت اخذ رای اعتماد مجلس توان اداره و بهبود اوضاع این وزارتخانه را دارد؟
ویدیو:
سرنوشت دختر علوم تحقیقات
در دارالخلافه با بهزاد یعقوبی
مرز حریم خصوصی و عرصه عمومی کجاست؟